Rok powstania: pocz. XIX w.
Postument: Podstawa jednoelementowa, wysoka, zwężająca się ku górze. Front podstawy obrysowany ramką, wewnątrz której zatarta niemiecka inskrypcja. Na podstawie płyta zwężająca się łukowo ku cokołowi. Bardzo wysoki cokół. Front cokołu obrysowany ramką z wypustkami w narożnikach. W ramce ślady obszernej inskrypcji. Gzyms cokołu masywny, wydatny, z łukowymi wygięciami. Od dołu gzyms jest wielokrotnie profilowany. W polach wygięć czterolistne rozetki. Górna część cokołu przechodzi w stopkę krzyża. Jej boki uzupełnione są przyporami stanowiącymi podstawę figur. Przypory od frontu ozdobione rozetkami.
Figury: Trzy figury usytuowano u stóp krzyża. Przy prawym boku Matka Boża, wyprostowana, patrzy wprost przed siebie, dłonie splata na podołku. Po przeciwnej stronie św. Jan Ewangelista, również wyprostowany, patrzy w górę, dłonie złożył na piersiach. Pod krzyżem siedzi św. Maria Magdalena. Plecami opiera się o krzyż, ręce złożyła na kolanach, głowę zadarła w górę, patrząc na Ukrzyżowanego.
Krzyż: Belki krzyża nieznacznie fazowane, ramiona zakończone w zaokrągloną strzałkę. Pozioma belka obrysowana ramką, u stóp Ukrzyżowanego ślady rozetki. Figura Chrystusa kamienna, półpełna, z klasycznie ułożonymi dłońmi. Kamienny kartusz INRI w układzie pionowym, z niesymetrycznie podwiniętymi brzegami.
Otoczenie: Krzyż stoi na łuku drogi. Ogrodzono go niskim, metalowym, ozdobnym płotkiem i obsadzono roślinnością.
Uwagi:
Stan: Krzyż był restaurowany w 2008 r. Inskrypcje są niemal zupełnie zatarte, postać św. Marii Magdaleny częściowo zniszczona.